Οι ιστορικοί της τζαζ θεωρούν τον Τσάρλι Πάρκερ (Charlie Parker Jr., 29 Αυγούστου1920 - 12 Μαρτίου 1955) έναν από τους σημαντικότερους μουσικούς της τζαζ μαζί με άλλους πρωτοπόρους όπως ο Λούις Αρμστρονγκ και ο Ντιουκ Έλινγκτον. Ο κριτικός της τζαζ Scott Yanow υποστήριξε πως "ο Πάρκερ ήταν αναμφισβήτητα ο μεγαλύτερος σαξοφωνίστας όλων των εποχών".
Ο Πάρκερ, που εκτός από άλτο σαξοφωνίστας ήταν και συνθέτης, μαζί με τον επίσης σημαντικό τρομπετίστα Ντίζι Γκιλέσπι επηρέασαν καθοριστικά τη τζαζ και ιδίως στη διαμόρφωση του είδους "μπίμποπ" κατά τη δεκαετία του 1940. Το ψευδώνυμό του ήταν Μπερντ (Bird ή Yardbird = πουλί), το οποίο απέκτησε στα πρώτα χρόνια της καριέρας του και διατήρησε μέχρι το τέλος της.
Η πόλη στην οποία γεννήθηκε ήταν το Κάνσας, που τότε ήταν ένα σημαντικό κέντρο της αφροαμερικανικής μουσικής. Ήταν γιος του Τσαρλς Πάρκερ και της Άντι Μπέιλι. Για τον πατέρα του γνωρίζουμε πως εργάστηκε κατά διαστήματα ως σεβιτόρος σε ξενοδοχεία και τραίνα, ενώ θεωρείται πιθανό πως είχε στοιχειώδεις γνώσεις μουσικής. Κατά τα δέκα πρώτα χρόνια της ζωής του, ο Πάρκερ δεν έδειξε να διαθέτει κάποια ιδιαίτερη κλίση στη μουσική, πάνω στην οποία έλαβε τα πρώτα μαθήματα κατά τη φοίτησή του στο δημόσιο σχολείο. Ξεκίνησε να μαθαίνει σαξόφωνο σε ηλικία έντεκα ετών, ενώ αργότερα, αποτέλεσε μέλος της σχολικής ορχήστρας, πριν εγκαταλείψει το σχολείο, το 1935. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, κατάφερε να εξελιχθεί σε επιδέξιο σαξοφωνίστα, και να μετατραπεί σε επαγγελματία μουσικό.
Μέχρι το 1939, εργάστηκε ως μουσικός σε διάφορα τοπικά τζαζ συγκροτήματα, διαμορφώνοντας το προσωπικό του ύφος. Περίπου το 1940 έγινε μέλος της ορχήστρας του πιανίστα Jay McShann, με την οποία περιόδευσε για πρώτη φορά, σε νυχτερινά μουσικά κέντρα στις νοτιοδυτικές πολιτείες αλλά και συμμετείχε σε ηχογράφηση. Την ίδια περίοδο, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της ορχήστρας του MacShann, εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, που αποτελούσε το κυρίαρχο κέντρο της τζαζ μουσικής. Συμμετείχε σε συναυλίες και πραγματοποίησε διάφορες εμφανίσεις σε μουσικά κέντρα. Το 1942 έγινε μέλος της ορχήστρας του Ερλ Χάινς, όπου παρέμεινε για οκτώ μήνες. Στο διάστημα αυτό, συνεργάστηκε με τον Ντίζι Γκιλέσπι και άρχισε να διαμορφώνει το ύφος του μπίμποπ.
Ο Πάρκερ, που εκτός από άλτο σαξοφωνίστας ήταν και συνθέτης, μαζί με τον επίσης σημαντικό τρομπετίστα Ντίζι Γκιλέσπι επηρέασαν καθοριστικά τη τζαζ και ιδίως στη διαμόρφωση του είδους "μπίμποπ" κατά τη δεκαετία του 1940. Το ψευδώνυμό του ήταν Μπερντ (Bird ή Yardbird = πουλί), το οποίο απέκτησε στα πρώτα χρόνια της καριέρας του και διατήρησε μέχρι το τέλος της.
Η πόλη στην οποία γεννήθηκε ήταν το Κάνσας, που τότε ήταν ένα σημαντικό κέντρο της αφροαμερικανικής μουσικής. Ήταν γιος του Τσαρλς Πάρκερ και της Άντι Μπέιλι. Για τον πατέρα του γνωρίζουμε πως εργάστηκε κατά διαστήματα ως σεβιτόρος σε ξενοδοχεία και τραίνα, ενώ θεωρείται πιθανό πως είχε στοιχειώδεις γνώσεις μουσικής. Κατά τα δέκα πρώτα χρόνια της ζωής του, ο Πάρκερ δεν έδειξε να διαθέτει κάποια ιδιαίτερη κλίση στη μουσική, πάνω στην οποία έλαβε τα πρώτα μαθήματα κατά τη φοίτησή του στο δημόσιο σχολείο. Ξεκίνησε να μαθαίνει σαξόφωνο σε ηλικία έντεκα ετών, ενώ αργότερα, αποτέλεσε μέλος της σχολικής ορχήστρας, πριν εγκαταλείψει το σχολείο, το 1935. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, κατάφερε να εξελιχθεί σε επιδέξιο σαξοφωνίστα, και να μετατραπεί σε επαγγελματία μουσικό.
Μέχρι το 1939, εργάστηκε ως μουσικός σε διάφορα τοπικά τζαζ συγκροτήματα, διαμορφώνοντας το προσωπικό του ύφος. Περίπου το 1940 έγινε μέλος της ορχήστρας του πιανίστα Jay McShann, με την οποία περιόδευσε για πρώτη φορά, σε νυχτερινά μουσικά κέντρα στις νοτιοδυτικές πολιτείες αλλά και συμμετείχε σε ηχογράφηση. Την ίδια περίοδο, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της ορχήστρας του MacShann, εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, που αποτελούσε το κυρίαρχο κέντρο της τζαζ μουσικής. Συμμετείχε σε συναυλίες και πραγματοποίησε διάφορες εμφανίσεις σε μουσικά κέντρα. Το 1942 έγινε μέλος της ορχήστρας του Ερλ Χάινς, όπου παρέμεινε για οκτώ μήνες. Στο διάστημα αυτό, συνεργάστηκε με τον Ντίζι Γκιλέσπι και άρχισε να διαμορφώνει το ύφος του μπίμποπ.
Αρχικά, το νέο είδος του μπίμποπ δεν έγινε ευρέως αποδεκτό, στηρίχθηκε ωστόσο από σημαντικούς μουσικούς όπως ο Κόλμαν Χώκινς και ο Μπένι Γκούντμαν. Η πρώτη ηχογράφηση του Πάρκερ, που εισήγαγε το νέο είδος σε ένα ευρύτερο ακροατήριο, έγινε το Σεπτέμβριο του 1944. Έχοντας αποκτήσει μεγαλύτερη φήμη, το 1945, ηγήθηκε της πρώτης προσωπικής του ορχήστρας, συνεργαζόμενος παράλληλα και με τον Ντίζι Γκιλέσπι στα πλαίσια άλλων μουσικών συνόλων. Μαζί πραγματοποίησαν επιπλέον, μία σειρά εμφανίσεων στο Hollywood, συνολικής διάρκειας έξι εβδομάδων. Ο Πάρκερ συνέχισε να εμφανίζεται σε κέντρα του Λος Άντζελες μέχρι τις 29 Ιουνίου του 1946, ημερομηνία κατά την οποία χρειάστηκε να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο, λόγω νευρικής κατάρευσης και του εθισμού του, στην ηρωίνη και το αλκοόλ.
Η παραμονή του στο νοσοκομείο διήρκησε έξι μήνες και στη συνέχεια επανήλθε στα μουσικά δρώμενα, αρχικά στο Λος Άντζελες και αργότερα στη Νέα Υόρκη, όπου επέστρεψε τον Απρίλιο του 1947. Η επόμενη περίοδος υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγική. Μαζί με τους Μάιλς Ντέιβις, Ντιουκ Τζόρνταν, Τόμι Πότερ και Μαξ Ρόουτς σχημάτισε ένα κουιντέτο, με το οποίο ηχογράφησε αρκετές από τις δημοφιλέστερες συνθέσεις του. Περιόδευσε επίσης στην Ευρώπη με αρκετά μεγάλη επιτυχία.
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, σε κακή οικονομική κατάσταση και με προβλήματα υγείας εξαιτίας των καταχρήσεων ουσιών, αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει δύο φορές (1954)ενώ εισήχθη και στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Bellevue της Νέας Υόρκης. Η τελευταία δημόσια εμφάνισή του έγινε στις 5 Μαρτίου 1955, στο κέντρο Birdland (όνομα που δόθηκε προς τιμήν του). Πέθανε επτά ημέρες αργότερα, σε ηλικία 34 ετών, στο Μανχάτταν, από πνευμονία.
Η παραμονή του στο νοσοκομείο διήρκησε έξι μήνες και στη συνέχεια επανήλθε στα μουσικά δρώμενα, αρχικά στο Λος Άντζελες και αργότερα στη Νέα Υόρκη, όπου επέστρεψε τον Απρίλιο του 1947. Η επόμενη περίοδος υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγική. Μαζί με τους Μάιλς Ντέιβις, Ντιουκ Τζόρνταν, Τόμι Πότερ και Μαξ Ρόουτς σχημάτισε ένα κουιντέτο, με το οποίο ηχογράφησε αρκετές από τις δημοφιλέστερες συνθέσεις του. Περιόδευσε επίσης στην Ευρώπη με αρκετά μεγάλη επιτυχία.
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του, σε κακή οικονομική κατάσταση και με προβλήματα υγείας εξαιτίας των καταχρήσεων ουσιών, αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει δύο φορές (1954)ενώ εισήχθη και στο ψυχιατρικό νοσοκομείο Bellevue της Νέας Υόρκης. Η τελευταία δημόσια εμφάνισή του έγινε στις 5 Μαρτίου 1955, στο κέντρο Birdland (όνομα που δόθηκε προς τιμήν του). Πέθανε επτά ημέρες αργότερα, σε ηλικία 34 ετών, στο Μανχάτταν, από πνευμονία.
Δισκογραφία
Savoy (1944-1949)Dial (1945-1947)
Verve (1946-1954)
Many live recordings, of varying quality, are also available. A small selection of the many are listed below:
Live at Townhall w. Dizzy (1945, first released in 2005)
Bird and Diz Carnegie Hall (1947)
Bird on 52nd Street (1948)
Jazz at the Philharmonic (1949)
Charlie Parker All Stars Live at the Royal Roost (1949)
Charlie Parker with strings (1950, first released in 1981)
One Night in Birdland (1950)
Bird at the High Hat (1953)
Charlie Parker at Storyville (1953)
Jazz at Massey Hall (1953)
Yardbird, Charlie Parker
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τον Τσάρλι Πάρκερ μπορείτε να δείτε την ταινία "Bird" που αφορά τη ζωή του καθώς και να επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα του Charlie Parker. Μπορείτε επίσης να ακούσετε τρία κομμάτια του στην ιστοσελίδα http://www.charlie-bird-parker.com/.
Πηγές:
http://en.wikipedia.org/wiki/Charlie_Parker
http://www.imdb.com/title/tt0094747/
http://www.dailymotion.com/relevance/search/charlie+parker/video/x47v3l_charlie-parker-session_music
http://el.wikipedia.org/wiki/ΤσάÏλι_Î
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε μας το σχόλιό σας για αυτή την ανάρτηση