Παρασκευή 21 Μαρτίου 2008

Εκδηλώσεις & Νέα της εβδομάδας

  • Το Μουσικό Σχολείο Λαμίας, τιμώντας την Επανάσταση της 25ης Μαρτίου 1821, διοργανώνει Συναυλία με τα Παραδοσιακά του σύνολα το πρωί της Δευτέρας 24 Μαρτίου στις 9.15΄ στην αίθουσα εκδηλώσεων του Σχολείου μας.

  • Το Μουσικό Σχολείο Λαμίας και το «Goethe-Institut Athen» διοργανώνουν υποδειγματική διδασκαλία της Γερμανικής Γλώσσας την Τετάρτη 26 Μαρτίου και ώρα 11.15΄στην αίθουσα συναυλιών του Σχολείου.



    Συγκεκριμένα το «Goethe-Institut Athen» έχει προγραμματίσει μια περιοδεία με τον καλλιτέχνη Uwe Kind ανά την Ελλάδα. Αναμένεται να εμφανιστεί σε 8 διαφορετικά μέρη, κατά προτίμηση σε δημόσια σχολεία. Ο Uwe Kind ενθουσιάζει τους νέους μαθητές γερμανικών (και όχι μόνο αυτούς), μέσω του πρωτότυπου προγράμματός του, το οποίο βασίζεται στην δικής του έμπνευσης μέθοδο Singling. Με τη μέθοδο αυτή μεταδίδονται και μελετώνται οι πρώτες γνώσεις γερμανικών με τη χρήση μουσικής, κίνησης και τραγουδιού.
    Η είσοδος είναι ελεύθερη.

  • Ο Σύλλογος των Καθηγητών του Σχολείου μας συγχαίρει τις μαθήτριες και τους μαθητές που διακρίθηκαν στους 14ους Περιφερειακούς Σχολικούς Μουσικούς Αγώνες που έγιναν στην Άμφισσα 17 και 18 Μαρτίου 2008.
    Συγκεκριμένα βραβεύθηκαν :
    Χορωδία μεικτών φωνών – 1ο Βραβείο και συμμετοχή στην Θεσσαλονίκη στην εβδομάδα Καλλιτεχνικής Δημιουργίας τον Μάιο: Αθανασίου Μαρία, Αθανασίου Παναγιώτα, Αθανασίου Μαρία, Αντωνιάδης Γεώργιος, Γκλάβα Κεστρίνα, Δαϊτσιώτη Μαρία, Δεληγιάννη Έλενα, Καρανικόλας Γεώργιος, Καρβέλη Βανέσσα, Κουτσομπλή Ανδριάνα, Κριτσόβα Μυρτώ, Κυριαζή Ελίνα, Κωνσταντίνου Κώστας, Λάππα Καλλιρόη, Μαντά Αιμιλία, Μηλιωρίτσα Ηλέκτρα, Μπέσα Διαμάντω, Μπομπότα Σταυρούλα, Οικονόμου Δήμητρα, Παπακώστα Παναγιώτα, Πατουχέας Λευτέρης, Ράπτη Δανάη, Σιαφάκας Γεώργιος, Σκεπετάρη Ιωάννα, Στοφόρου Σταυρούλα, Τσιγαρίδα Ελένη, Τσιτούρα Φανή, Χαβελές Αποστόλης, Κωστορίζος Αλέξανδρος, Σφήκας Ραφαήλ, Σφήκας Αθανάσιος, Παλαιογιάννης Δημήτρης, Ανθούλης Παναγιώτης, Τζήμα Μαρκέλλα Καθηγητής: Δημήτρης Θεοχάρης
    Ρεμπέτικο Σύνολο - 1ο Βραβείο: Ζαγκότσης Παναγιώτης - μπουζούκι, Καλτσάς Αθανάσιος - μπουζούκι, Ζαγγογιάννης Κων/νος - τουμπελέκι., Μπλούκας Γεώργιος – τζουράς, Πλάβιακ Μαρία - τραγούδι, Σαμούρκας Βασίλης - τραγούδι, Σκεπετάρη Χριστίνα – τραγούδι - ντέφι, Σφήκας Αθανάσιος - κιθάρα, Σφήκας Ραφαήλ - μπουζούκι, Τσιώνης Γεώργιος - μπουζούκι. Καθηγήτρια: Μυρτώ-Νεκταρία Κασσωτάκη
    Βυζαντινός χορός - 2ο Βραβείο: Αλεξόπουλος Δημήτριος, Γκαλιμάνης Βάϊος, Γλυκής Διονύσιος, Ζαγκότσης Παναγιώτης, Λενάς Ανδρέας, Λιασκώνης Ιωάννης, Μπακόπουλος Ευάγγελος, Κωστορίζος Αλέξανδρος, Ρούσκας Δημήτριος, Σαντάρμης Βασίλειος, Σφήκας Αθανάσιος, Σφήκας Ραφαήλ, Τριανταφύλλης Ιωάννης, Τσιώνης Γεώργιος, Γιάννη Παναγιώτα, Καλλιαντέρη Χαρίκλεια, Καρβάλη Βασιλική, Μαντά Ραφαέλα, Οικονόμου Δήμητρα, Πλάβιακ Μαρία-Ελένη, Σκεπετάρη Χριστίνα-Άννα, Τριανταφύλλου Αποστολίνα, Τσεκούρα Κωνσταντίνα, Φούρλα Στυλιαννή Καθηγητής: Ευστράτιος Κουδουνέλλης


    Τρίτη 18/3
    Λαϊκό Σύνολο - 2ο Βραβείο: Ψειροπούλου Μαρία – τραγούδι, Γιαννακάκης Παναγιώτης – Μπουζούκι – τραγούδι, Βαρέλης Σπύρος – μπουζούκι, Καλτσής Νίκος – μπουζούκι, Δοντάς Μιχάλης – μπουζούκι, Χουλιάρας Χρήστος – μπουζούκι, Κωνσταντίνου Κων/νος – μπουζούκι, Χουλιάρας Νίκος – μπουζούκι, Καλτσής Κων/νος – μπουζούκι – μπαγλαμά, Τσαλαφούτα Φιλιώ – ακορντεόν. Κυροδήμου Βάια – ακορντεόν, Παλαιογιάννης Δημήτρης – πιάνο, Τσιμπούρη Δέσποινα – κρουστά, Κατσιφλώρος Σπύρος – κρουστά, Ρούσκας Δημήτρης – κρουστά. Καθηγητές:Γιώργος Αλεξίου, Μιχάλης Καζάνας, Ευθύμιος Τσακωνίτης και Σοφία Κατσούρα.

    Ευρωπαϊκή Ορχήστρα - 2ο Βραβείο: Ζαβός Αντώνης - κιθάρα, Ντούβρας Αλέξανδρος - κιθάρα, Μαλλιώρα Ηλιάνα - βιολί, Αλαμάνης Ευάγγελος - βιολί, Ζωγλοπίτης Δημήτρης - βιολί, Σιάτου Αλεξάνδρα - βιολί, Τριανταφύλλου Λίνα - βιολί, Τσεκούρα Κωνσταντίνα-φλάουτο, Καλλιαντέρη Χαρίκλεια-φλάουτο, Ζωγλοπίτης Φώτιος-κρουστά, Μπόνια Αλέξανδρος-τσέλο, Γιόγκα Χριστίνα-βιολί, Μαυροπούλου Ηλιάννα-βιολί, Σιάτος Νικόλαος-φλάουτο, Τζιαμπατζίδης Αναστάσιος-κρουστά, Παλαιογιάννης Δημήτριος-πιάνο, Μπαλλή Μαρία-ακκορντεόν, Νταλαρίζου Αλεξάνδρα-κρουστά, Γιοβανάκης Μιχαήλ-Χρήστος-κρουστά, Μέντζου Νεκταρία-κρουστά, Βουγιούκου Νικολέττα-κρουστά. Καθηγητές: Νικόλαος Σολωμός, Κωνσταντίνος Τσάνος

Τρίτη 18 Μαρτίου 2008

Μόλυνση του περιβάλλοντος απο τον άνθρωπο

Παρουσία του προβλήματος
Πριν από 150 χρόνια περίπου ο αέρας ήταν αμόλυντος και καθαρός, ιδανικός για να αναπνέουν οι άνθρωποι και τα ζώα της γης. Μετά οι άνθρώποι άρχισαν να φτιάχνουν εργοστάσια. Τα εργοστάσια και πολλά από τα πράγματα που παράγουν, όπως τα αυτοκίνητα αφήνουν πολλά βλαβερά αέρια στην ατμόσφαιρα. Τα αυτοκίνητα έκαναν τη μόλυνση της ατμόσφαιρας ακόμη μεγαλύτερη. Σήμερα σε μερικούς τόπους ο αέρας είναι τόσο μολυσμένος, που είναι επικίνδυνος να τον αναπνέεις. Ακόμη με αυτή τη μόλυνση έχουμε πρόβλημα με την τρύπα του όζοντος που μας βοηθάει, επειδή εμποδίζει να περάσουν οι ακτίνες του ηλίου που κάνουν κακό στο δέρμα μας και αφήνει αυτές που δεν προκαλούν τίποτα. Η μόλυνση του περιβάλλοντος επηρέασε και τα ποτάμια , τις λίμνες ,τις θάλασσες που μολύνονται γιατί εμείς οι ίδιοι αδειάζουμε εκεί σκουπίδια και διάφορα άλλα χημικά. Αυτά όσα κάνουμε τώρα αργότερα θα μας είναι εις βάρος μας γιατί μολύνουμε την ατμόσφαιρα χωρίς να γνωρίζουμε τους κινδύνους που έχει αυτό.
Σύμφωνα με τα παραπάνω που αναφέραμε για τη μόλυνση του περιβάλλοντος πρέπει εμείς οι άνθρωποι να κάνουμε κάτι για τη μόλυνση. Πρέπει να αρχίσουμε από τώρα να μαζεύουμε αυτά τα σκουπίδια που πετάνε οι άλλοι, όπως τα τενεκεδάκια των αναψυκτικών τα οποία δεν αλλοιώνονται με το χρόνο και έτσι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με αυτό. Άλλα τέτοια είναι τα πακέτα από τα τρόφιμα που αγοράζουμε. Και όταν τα πετάμε στο δρόμο αντί, να τα πάμε και να τα ρίξουμε στον κάδο απορριμμάτων.
Πρέπει λοιπόν να συμβουλευτούμε κάποιους ιδικούς και να αρχίσουμε να ανακυκλώνουμε αυτά τα σκουπίδια. Σημαντικές είναι οι μέθοδοι που πρέπει να χρησιμοποιηθούν και τα μέτρα που θα πρέπει να λυθούν ώστε και με την προσπάθεια του κάθε ανθρώπου να βελτιωθούν οι συνθήκες υγιεινής να μειωθεί η μόλυνση του περιβάλλοντος, με συνέπεια να σταματήσουν να δημιουργούνται μολύνσεις και στο νερό και γενικά σε όλο τον πλανήτη.
Υπάρχει ακόμη ένα μεγάλο πρόβλημα που έχει σχέση με το περιβάλλον και γενικότερα τη λίμνη των Ιωαννίνων που εδώ και λίγα χρόνια αρχίζει και γίνεται περισσότερο μολυσμένη από ότι ήταν πριν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να καταστραφεί η πανίδα και η χλωρίδα. Μερικά είδη ψαριών που παλαιοτέρα ήταν άφθονα στη λίμνη, τώρα βρίσκονται υπό εξαφάνιση, όπως ο κυπρίνος. Ακόμη, πολλά πτηνά δεν μπορούν να επιβιώσουν σ' αυτή την άθλια συνθήκη της λίμνης και πεθαίνουν μέρα με τη μέρα. Αυτό το σοβαρό πρόβλημα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε όσον το δυνατότερο γρηγορότερα γίνεται. Αυτό το πρόβλημα το καταφέρνουμε να το λύσουμε με το βιολογικό καθαρισμό, που δέχεται τα περισσότερα απόβλητα της πόλης μας και κάνει διάφορα πράγματα όπως : παρασκευάζει φυσικό αέριο, φυσικό λίπασμα που με έρευνες που έρευνες που γίνονται αποδείχτηκε ότι είναι κατάλληλο για να φυτεύεις κάτι.



Και τέλος το πόσιμο νερό που κατάφεραν να το κάνουν έτσι με πολλούς τρόπους και το απέδειξαν ότι είναι πόσιμο γιατί έβαλαν στο νερό πέστροφες όπου χρειάζονται πολύ καθαρό νερό για να επιζήσουν και επέζησαν. Και από αυτό βγάλανε, ότι είναι πόσιμο το νερό.Με όλα τα παραπάνω μπορούμε να κάνουμε τη φύση όπως ήταν παλιά. Όλοι εμείς οι άνθρωποι πρέπει να προσπαθούμε για το περιβάλλον, γιατί αυτό που είναι φτιαγμένο από τη φύση πρέπει να το διατηρήσουμε εμείς καλύτερο από ότι είναι, δηλαδή η φύση η ατμόσφαιρα, μέρα με τη μέρα αρχίζουν να καταστρέφονται και με αυτή τη μέθοδο αντιμετώπισης, σε 10 περίπου χρόνια, η γη ολόκληρη θα γίνει όπως ήταν πριν από τόσα πολλά χρόνια. Αρκεί αυτό να γίνει με αγάπη και όχι από υποχρέωση σώσουμε τη γη που κατοικούμε. Πρέπει λοιπόν να γίνεται έλεγχος σε όλα τα εργοστάσια για το αν έχουν το ειδικό φίλτρο στην καμινάδα τους. Από όλα τα αυτοκίνητα να διαπιστωθούν εάν έχουν καταλύτη.



Ακόμη μια λύση για να διατηρήσουμε το περιβάλλον καθαρό και ωραίο είναι να μην αγοράζουμε τόσα πολλά παιχνίδια γιατί όταν τα βαρεθούμε ή όταν μας χαλάσουν θα τα πετάξουμε έξω στη φύση και έτσι μολύνεται και με αυτόν τον πολύ απλό τρόπο μολύνεται η φύση. Με όλα αυτά που κάναμε για την αντιμετώπιση του προβλήματος των αποβλήτων ή των σκουπιδιών που μολύνουν σε μεγάλο βαθμό το περιβάλλον, συμπεραίνουμε ότι πρέπει να βοηθήσουμε μικροί και μεγάλοί γι' αυτό το θέμα . Και σε μια απλή περίπτωση όταν τρώμε ένα γαριδάκι το πακέτο του το ρίχνουμε κάτω στο δρόμο ή στο πεζοδρόμιο αντί να το πετάξουμε στον κάδο απορυμάτων. Έτσι μολύνετε η ατμόσφαιρα και πρέπει ότι βλέπουμε κάτω πεταμένο να το παίρνουμε και να το ρίχνουμε στον κάδο απορριμμάτων για να έχουμε το περιβάλλων καθαρό. Ακόμη πρέπει να ληφθούν περισσότερα μέτρα από την πολιτεία για την αντιμετώπιση του προβλήματος κατ να δίνει τιμωρίες και πρόστυμμα σε αυτούς που βλέπει να ρίχνουν αυτά τα σκουπίδια. Με αυτούς τους τρόπους ίσως να γίνει κάτι με αυτό το μεγάλο το μεγάλο πρόβλημα που μας απασχολεί σήμερα.
Επίσης, η μόλυνση του αέρα είναι ευκολότερη σε κλειστούς χώρους. Η μόλυνση των υδάτων οφείλεται κατά κανόνα στη ρύπανση του επιφανειακού και κατ' επέκταση του υπόγειου ύδατος από απόβλητα και μπορεί να προκαλέσει βαρύτατες επιδημίες όπως: χολέρα , τύφος κ .α.. Μόλυνση του εδάφους είναι σχεδόν μόνιμη , τα μικρόβια όμως που υπάρχουν στο έδαφος είναι ωφέλιμα για τις καλλιέργειες.


Η μόλυνση των θαλασσών από το πετρέλαιο.

Ένα πρόβλημα των θαλασσών είναι και το πετρέλαιο όπου τις περισσότερες φορές γίνεται από απροσεξία , από τα πλοία που το μεταφέρουν από τη μια πλευρά στην άλλη . Αυτό έχει ως συνέπεια να πεθαίνουν διάφορα είδη ψαριών και πτηνών που ζουν μέσα στις θάλασσες . Αυτό πρέπει να το συζητήσουν και να βρουν μια λύση γι' αυτό γιατί είναι τόσο κρίμα να χαλάσουμε αντί να φτιάχνουμε τη φύση .




Η μόλυνση του εδάφους
Κάθε μέρα γίνονται ρίψεις απορριμμάτων σε σκουπιδότοπους όπου έχουν ως συνέπεια να μολύνεται το έδαφος. Με τη μόλυνση του εδάφους μολύνονται ακόμη τα φυτά τα δέντρα, όπου εμείς τα τρώμε και μπορεί να πάθουμε καμιά βλαβερή αρρώστια . Αυτό δημιουργείται με την όξινη βροχή. Από το μολυσμένο αέρα, το μολυσμένο νερό , και το έδαφος υπάρχουν πολλές ασθένειες που δημιουργούνται καθημερινώς όπως το άσθμα, που δημιουργείται από τον μολυσμένο αέρα και δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναφύγει από τον ανθρώπινο οργανισμό , παρά μόνο να διασπαστή σε διαφορετική μορφή. Νομίζω ότι και στο παρελθόν κάτι θα έγινε για την αντιμετώπιση του προβλήματος για το περιβάλλον και ίσως να γίνει κάτι , άλλα χρειάζεται πολύ χρόνος.

Ευθύμιος Κομματάς, Α' Γυμνασίου

Καιρός

Αύριο, Τετάρτη, ο καιρός θα είναι κάπως έτσι:

Η φωτογραφία της ημέρας



Πριν ξεκινήσετε να παίζετε σε μια συναυλία, βεβαιωθείτε ότι κρατάτε το σωστό όργανο...

Κυριακή 16 Μαρτίου 2008

Ανέκδοτα από την Ιουστίνη

Ο Έξυπνος μπαμπας!
Ένας πατέρας πηγαίνει στο σχολείο για να ρωτήσει για την επίδοση του γιου του και όλοι καθηγητές του λένε τα χειρότερα λόγια για το παιδί του. Έτσι γυρνάει απογοητευμένος και βρίσκοντας το γιο του σπίτι τον ρωτάει:
-Ποια είναι η πρωτεύουσα της Ελλάδας;
-Η Τρίπολη μπαμπά! λέει ο γιος.
-Πόσο κάνει 2+3;
-23 μπαμπα!λέει ο γιος.
'Ετσι, ο πατέρας νευριασμένος του λέει:
Αφου τα ξέρεις γιατί δεν του τα λες στο σχολείο;

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008

Η φωτογραφία της ημέρας



Ήρθε η Άνοιξη αλλά μη φρικάρετε με τις αλλεργίες...

Σύγχρονη λογοτεχνία για νέους

ΛΙΤΣΑ ΨΑΡΑΥΤΗ
Οι άγγελοι του ουρανού

Οι ολυμπιακοί αγώνες του 2004 κινδυνεύουν να ματαιωθούν από τρομοκράτες...
ΕΝΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟ...


ΛΙΤΣΑ ΨΑΡΑΥΤΗ
Όνειρα από μετάξι


Η οικογένεια Καψάλη ζει μια φαινομενικά ήσυχη ζωή σ'ένα νησί του Αιγαίου,μέχρι τη στιγμή που ένας ξένος,ο Πάολο Πινέλι,τους επιστρέφει ένα αρχαίο αντικείμενο που είχε κλέψει ο πατέρας του από αυτούς τον καιρό της ιταλικής κατοχής...
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΜΕ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΓΡΑΦΗΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ.



ΛΙΤΣΑ ΨΑΡΑΥΤΗ
Ο λόφος με τις λιχουδιές


Όταν λιγόστεψαν τα ψάρια,οι γλάροι αναζήτησαν τροφή στον ''λόφο με τις λιχουδιές''...
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΜΕ 2 ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ.


ΑΛΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΕΙΔΟΥ-ΣΙΑΒΕΛΗ
Πεταλούδα στον ώμο


Μία αναδρομή στο παρελθόν,αλλά και ένα σπουδαίο τέλος για ένα παιδί που είχε πέσει στη χρήση ναρκωτικών...
ΕΝΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΩΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΕΛΙΔΑ.


ΒΙΚΡΑΜ ΣΕΙΤ
Μια θεία μουσική


Ενας βιολονίστας ζει με την ανάμνηση του πρώτου του έρωτα. Η μουσική θα τους ενώσει για πάντα, μέσα από τη μελωδία του Σοπέν...
ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΕΛΕΙΟ ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΜΕΛΟΔΡΑΜΑ.

Τσακίρης Νίκος, Γ΄ Γυμνασίου

Βιολί και σκούπα



Δεν είναι πολύ ενοχλητικό να σκουπίζουν την ώρα που παίζεις βιολί;

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008

Το απόφθεγμα της ημέρας

"Απλά μην σταματάς να προσπαθείς να κάνεις αυτό που πραγματικα θες. Όπου υπάρχει η αγάπη και έμπνευση, δεν νομίζω ότι μπορείς να κάνεις λάθος".

Έλλα Φιτζεραλντ, (1917, 1996)
Αμερικανίδα τραγουδίστρια

Έλλα Φιτζέραλντ, η βελούδινη φωνή



Η Ella Fitzgerald τραγουδάει το "Angel Eyes", Άμστερνταμ, 1957

Η Έλλα Φιτζέραλντ (Ella Fitzgerald, 25 Απριλίου 1918 - 15 Ιουνίου 1996) ήταν Αμερικανίδα τραγουδίστρια της τζαζ.
Γεννήθηκε στο Νιούπορτ Νιουζ της Βιρτζίνια. Η μητέρα της μετακόμισε μαζί της στη βιομηχανική πόλη Γιόνκερς, βόρεια της Νέας Υόρκης. Πίεσε την Έλλα να ασχοληθεί με το τραγούδι και εκείνη έβαλε το όνομά της σε λίστα υποψηφίων διαγωνισμού στο θέατρο Apollo του Χάρλεμ το 1934.
Έχοντας κερδίσει σε αρκετούς διαγωνισμούς ταλέντου, στα μέσα της δεκαετίας του '30 γνώρισε τον Μπένι Κάρτερ και μέσω αυτού τον Τσικ Γουέμπ, οποίος ήταν αρχηγός και ντράμερ της προσωπικής του ορχήστρας. Μαζί του ηχογράφησε τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες της, όπως το Α-Tisket, Α-Tasket και το Undecided. Πέντε χρόνια αργότερα σημειώθηκε ο θάνατος του Γουέμπ και η Φιτζέραλντ έγινε αρχηγός του συγκροτήματος για τα επόμενα δύο χρόνια, ώσπου την ανακάλυψε ο Νόρμαν Γκρανζ, που ήταν ιδιοκτήτης της μοναδικής τζαζ δισκογραφικής εταιρείας Verve, και έγινε μάνατζέρ της.

Η ξεχωριστή φωνή της ήταν βαθιά και βελούδινη. Η Έλλα Φιτζέραλντ είχε ένα μοναδικό τρόπο να συνδυάζει τα τραγούδια μεταξύ τους και να τα τραγουδά το ένα μετά το άλλο.
Επίσης, θεωρείται η σημαντικότερη εκπρόσωπος του scat singing: ένα είδος φωνητικού αυτοσχεδιασμού με συλλαβές ή λέξεις χωρίς νόημα (ή και χωρίς καθόλου λέξεις) που δίνει στο τραγουδιστή τη δυνατότητα να κάνει έναν ανάλογο αυτοσχεδιασμό με αυτό των οργάνων.
Ο καλύτερός της δίσκος θεωρείται το Ella Fitzgerald Sings the Cole Porter Song Book. Το τραγούδι της το οποίο πέρασε στις μεγαλύτερες επιτυχίες παγκοσμίως είναι το Every time we say goodbye. Έχει συνεργαστεί με τον Λούις Άρμστρονγκ, Ντιουκ Έλινγκτον, Όσκαρ Πήτερσον και Κάσιντ Μπέιζι

  • "Την αποκαλώ "Ιέρεια του τραγουδιού"." - Μελ Τορμέ
  • "Δεν είχα αντιληφθεί πόσο ωραία ήταν τα τραγούδια μας, μέχρι που τα τραγούδησε η Έλλα." -Άιρα Γκέρσουϊν
  • "Ή έκταση της φωνής της ήταν τόσο μεγάλη που χρειαζόσουν ασανσέρ για να πας από την κορυφή μέχρι κάτω. Κανείς δεν θα μπορούσε να πάρει τη θέση της." - Ντέιβιντ Μπρίνκλεϊ

Πηγές:
http://youtube.com/watch?v=IXbXD2y_5ZY&feature=related
http://en.wikipedia.org/wiki/Ella_Fitzgerald
http://www.ellafitzgerald.com/
http://www.cnn.com/SHOWBIZ/9606/15/ella/

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2008

Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

Ποιες θα είναι οι συνέπειες;...


Όταν ακούμε πως η άνοδος της μέσης θερμοκρασίας της γης θα οδηγήσει στην τήξη των πάγων και την άνοδο της στάθμης των θαλάσσεων υδάτων, συνειδητοποιούμε τη σοβαρότητα της κατάστασης, ή απλώς δε γνωρίζουμε τί πρόκειται να συμβεί και σκεφτόμαστε "τί βλακείες είναι αυτές; Δε με νοιάζει, εγώ μένω σε βουνό" (!);
Είναι καιρός λοιπόν, να αρχίσουμε να δίνουμε λίγη περισσότερη σημασία σε παρόμοιες προειδοποιήσεις, καθώς η κατάσταση στην οποία άνθρωποι και γη βρίσκονται τώρα δεν είναι καθόλου αστεία και απλή. Ήδη, τα αποτελέσματα αυτής της αλόγιστης επίδειξης δύναμης του ανθρώπου απέναντι στη φύση έχουν γίνει ορατά και τα βιώνουμε καθημερινά.

Πρώτ' απ' όλα, λόγω του γνωστού σε όλους μας "φαινομένου του θερμοκηπίου", η ατμόσφαιρα της γης συγκρατεί μεγαλύτερα ποσοστά θερμότητας, απ' ό,τι παλιότερα, έχοντας έτσι ως αποτέλεσμα τη συνοδευόμενη με όλο και πιο τρελά καιρικα φαινόμενα, υπερθέρμανση του πλανήτη. Μέσω αυτής, η μέση θερμοκρασία της γης όλο και θα ανεβαίνει, προκαλώντας ανωμαλίες στις καιρικές συνθήκες, που ταράζουν την ισορροπία αυτού του όμορφου, μα εξίσου ευαίσθητου πλανήτη. Παρατηρείται, λοιπόν, το φαινόμενο της τήξης των πάγων, που με τη σειρά τους οδηγούν στην αύξηση της στάθμης της θάλασσας που, εκτός από πλυμμήρες, καταστροφές πόλεων και μνημέιων πολιτιστικής κληρονομιάς, θα οδηγήσει στη μείωση του πόσιμου νερού, καθώς το αλμυρό νερό θα μολύνει τα υπόγεια ύδατα σε αισθητό βαθμό. Επίσης, είναι πολύ πιθανό να παρατηρηθεί το φαινόμενο της ξηρασίας σε περιοχές του πλανήτη που ήδη πάσχουν από αυτό το πρόβλημα, κάνοντάς το εντονότερο, όπως και της μείωσης της στάθμης των ποταμών που αποτελούν πηγή ζωής, ειδικά σε φτωχότερες περιοχές του κόσμου (οι οποίες μολύνουν ελάχιστα το περιβάλλον).

Παράλληλα με την ξηρασία που προκαλείται από τη μείωση των βροχοπτώσεων, θα σημειωθεί ακι σημαντική αύξηση της υγρασίας, φαινόμενο το οποίο έχει ήδη παρατηρηθεί σε αρκετές χώρες. Έτσι, θα είναι πολύ πιο γρήγορη η εξάπλωση των κουνουπιών αλλά και η ταυτόχρονη μετάδοση ασθενειών που συναντώνται σε χώρες της τροπικής ζώνης, πολύ πιο έξω από αυτήν, χρησιμοποιώντας την ως μέσο.

Φανή Τσίτουρα, Γ' Γυμνασίου

Περιβάλλον

Νερό, τροφή, οξυγόνο, ενέργεια και τόσα άλλα... Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί το περιβάλλον με πολλούς τρόπους, βασικής σημασίας για τη ζωή του. Οφείλει να διαφυλάσσει το περιβάλλον του και να το εκμεταλλεύεται με σύνεση: διακυβεύεται η υγεία του, ακόμη και η ίδια η επιβίωσή του.Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, η Ευρώπη ανέλαβε σταθερή δέσμευση όσον αφορά το περιβάλλον: η προστασία της ποιότητας του ατμοσφαιρικού αέρα και των υδάτων, η διατήρηση των φυσικών πόρων και της βιοποικιλότητας, η διαχείριση των αποβλήτων και των δραστηριοτήτων που έχουν δυσμενείς επιπτώσεις συγκαταλέγονται μεταξύ των πεδίων της ευρωπαϊκής δράσης, τόσο σε επίπεδο κρατών μελών όσο και στον διεθνή χώρο.Στόχος της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής πολιτικής, που βασίζεται στο άρθρο 174 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, είναι η εξασφάλιση της αειφόρου ανάπτυξης του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, ανεξαρτήτως του εάν πρόκειται για διορθωτικά μέτρα με σκοπό την αντιμετώπιση συγκεκριμένων περιβαλλοντικών προβλημάτων ή για μέτρα που καλύπτουν περισσότερους τομείς ή ενσωματώνονται σε άλλους τομείς άσκησης πολιτικής.


ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ



Κάθε οικοσύστημα αποτελείται από δύο κύρια τμήματα το ζωντανό δηλαδή τη βιοκοινότητα και το μη ζωντανό το αβιοτικό (βιότοπο). Το αβιοτικό περιβάλλον το αποτελούν στοιχεία όπως το έδαφος , το νερό η ατμόσφαιρα . Τη βιοκοινότητα αποτελούν όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί που δέχονται τις επιδράσεις του αβιοτικού περιβάλλοντος. Υπάρχουν πολλοί τύποι οικοσυστημάτων ,στη θάλασσα έχουμε τα θαλάσσια οικοσυστήματα , στις ακτές τα παράκτια.
Όταν σε μια έκταση έχουμε μόνο γεωργικές καλλιέργειες τότε μιλάμε για ένα αγροτικό οικοσύστημα.Υπάρχουν επίσης και τα οικοσυστήματα των γλυκέων υδάτων ,οι υγρότοποι . Ο ρόλος των τελευταίων είναι πολύ σημαντικός καθώς παρέχουν τροφή και προστασία σε ένα μεγάλο αριθμό πουλιών, θηλαστικών και ψαριών.Δάσος είναι το οικοσύστημα των φυτών και ζώων στο οποίο κυριαρχούν τα δενδρώδη δασικά είδη. Τα κυριότερα δασικά είδη των ελληνικών δασών είναι οι δρυς κατά 35% , τα πεύκα κατά 25% ,τα έλατα 19%, οι οξιές κατά 10% και καστανιές 2%

ΦΥΣΙΚΟΙ ΠΟΡΟΙ



Είναι όλα εκείνα τα στοιχεία του πλανήτη μας τα οποία χρησιμοποιεί α άνθρωπος για να καλύψει της ανάγκες του.Φυσικός πόρος αποτελεί το νερό στοιχείο απαραίτητο για τον άνθρωπο , τα δάση μας από τα οποία παίρνουμε το ξύλο, οι θάλασσες από της οποίες καλύπτουμε τροφικές απαιτήσεις σε ψάρια. Τα παραπάνω θεωρούνται ανανεώσιμοι φυσικοί πόροι γιατί όταν καταναλώνονται με μέτρο και διαχειρίζονται σωστά τότε μπορούν να διατηρηθούν για πάντα. Μη ανανεώσιμοι πόροι είναι το πετρέλαιο το φυσικό αέριο μεταλλεύματα κ.α. είναι αποθέματα του πλανήτη μας και με τη χρήση τους αργά η γρήγορα θα επέλθει και η εξάντληση τους.


ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.



Ονομάζουμε έτσι το σύνολο των ενεργειών , μέτρων και έργων που πρέπει να ληφθούν για τη πρόληψη της υποβάθμισης του φυσικού περιβάλλοντος ή ακόμη την αποκατάσταση , διατήρηση ή βελτίωση του.Η πολιτική που ακολουθείται για την προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να έχει σαφείς στόχους συγκεκριμένο πρόγραμμα και κατάλληλη μεθοδολογία .


ΑΕΙΦΟΡΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Σύμφωνα με την επικρατούσα παλιά νοοτροπία η γη αντιμετωπίζεται σαν ένας τόπος με απεριόριστο χώρο και πόρους , όπου η διαρκώς αναπτυσσόμενη τεχνολογία , η παραγωγή προϊόντων και η κατανάλωση αποτελούν παράγοντες της ανθρώπινης ευημερίας. Όταν ρυπανθεί μια περιοχή ως αποτέλεσμα ανθρωπίνων ενεργειών μετακινούμαστε αλλού η προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα με τη βοήθεια της τεχνολογίας - το ενδεχόμενο εξάντλησης των φυσικών πόρων όπως πχ το πετρέλαιο δεν μας ανησυχούσε.Σήμερα μετά τη διαπίστωση ότι η παραπάνω λογική οδηγεί σε αδιέξοδα γίνεται μια προσπάθεια για καθορισμό νέων κανόνων ανάπτυξης προκειμένου να διατηρηθεί και μελλοντικά η ζωή στον πλανήτη.Αειφορική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων έχουμε όταν αυτοί χρησιμοποιούνται με μέτρο και τελικά παρόλη τη χρήση τους δεν μειώνονται ούτε υποβαθμίζονται. Αντίθετα όπου είναι δυνατόν με κατάλληλους χειρισμούς βελτιώνονται οι πόροι αυτοί και μπορούν να χρησιμοποιηθούν από της ερχόμενες γενεές.
Αειφορική εκμετάλλευση υπάρχει στα παραγωγικά Ελληνικά δάση όπου προσλαμβάνουμε ετησίως τόσο ξύλο όσο έχει υπολογισθεί ως η ετήσια αύξηση του ξυλώδους όγκου( λήμμα ) . Έτσι λοιπόν το δάσος θα μας δίνει ξυλεία για πάντα ενώ εμείς λαμβάνουμε και μέτρα ώστε να έχουμε μελλοντικά και βελτίωση των παραγόμενων προϊόντων ξυλείας(πχ ξυλεία μεγαλύτερου μήκους ). Η αειφορική χρήση ομοιάζει με την περίπτωση ενός κεφαλαίου σε μια τράπεζα από το οποίο καταναλώνουμε μόνο τους τόκους και όχι το ίδιο το κεφάλαιο.
Δυστυχώς όμως η αειφορική εκμετάλλευση δεν ισχύει για όλα τα δάση του πλανήτη. Τα τροπικά δάση τα οποία αποτελούν το μεγαλύτερο πνεύμονα του πλανήτη γιατί παράγουν το περισσότερο οξυγόνο σήμερα κινδυνεύουν άμεσα. Οι χώρες όπου φύονται τα τροπικά δάση έχουν πολύ φτωχές οικονομίες οι οποίες για να αναπτυχθούν στηρίζονται στην εξάντληση και υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Έτσι λοιπόν μπροστά στην αντιμετώπιση άμεσων προβλημάτων επιβίωσης βάζουν σε δεύτερη μοίρα την αειφορική εκμετάλλευση


Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΥΣΗ



Η χώρα μας αποτελείται γεωγραφικά από μία ως επί το πλείστον ορεινή χερσόνησο και ένα πολυποίκιλο αρχιπέλαγος τριγύρω, που αριθμεί περίπου 9000 νησιά και νησίδες κάθε μεγέθους. Επιπλέον, η Ελληνική επικράτεια βρίσκεται ανάμεσα στα φυσικά όρια τριών ηπείρων. Σαν αποτέλεσμα, έχουμε το προνόμιο να φιλοξενούμε, μόνιμα ή περιστασιακά, χαρακτηριστικά είδη και από τις τρεις αυτές ηπείρους, κάτι το μοναδικό για ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν είναι ν' απορεί λοιπόν κανείς για την μεγάλη ποικιλία ειδών που συναντώνται στην Ελλάδα και που μας κάνει να αισθανόμαστε προνομιούχοι, σε σχέση με άλλες χώρες, αλλά και υπεύθυνοι για την διάσωση κάποιων ειδών που βρίσκονται σε κίνδυνο αφανισμού.
Ακόμη, σε μικρή σχετικά έκταση μπορεί κανείς να συναντήσει μια εντυπωσιακή ποικιλία βιοτόπων και οικοσυστημάτων που αντιπροσωπεύουν ολόκληρο σχεδόν το φάσμα της εύκρατης ζώνης. Αυτό το χαρακτηριστικό, που κυριαρχεί σ' όλη τη χώρα μας κάνει να μιλάμε για τις «όμορφες κι αρμονικές εναλλαγές του Ελληνικού τοπίου». Για παράδειγμα, στη Θράκη, σε μια ζώνη πλάτους λίγων δεκάδων μόνο χιλιομέτρων σε ευθεία γραμμή, μπορούμε να βρεθούμε από παρθένα δάση με ερυθρελάτη και σημύδες, χαρακτηριστικά των βορειότερων περιοχών της Ευρώπης, όπου βρέχει τις περισσότερες μέρες του χρόνου και το κρύο το χειμώνα είναι συχνά ακραίο, σε τυπικούς Μεσογειακούς θαμνότοπους και φρυγανότοπους λουσμένους απ' τον ήλιο, περνώντας στη διαδρομή μας, απ' όλες τις ενδιάμεσες μορφές, ανάλογα με το υψόμετρο και την απόστασή μας απ' τη θάλασσα. Κι αν προχωρήσουμε μέχρι την Κρήτη, θα βρεθούμε σε περιοχές που μοιάζουν τροπικές, με συστάδες από φοίνικες και καλλιέργειες μπανάνας. Επιπλέον, στη θάλασσα που θα περάσουμε για να φτάσουμε μέχρι εκεί μπορεί να συναντήσουμε από φώκιες μέχρι φάλαινες και θαλάσσιες χελώνες.
Σε κάθε τύπο βιότοπου, αντιστοιχούν και τα ανάλογα είδη ζώων με αποτέλεσμα να υπάρχουν εδώ είδη απ' όλες τις κλιματικές ζώνες. Είμαστε, για παράδειγμα, το βορειότερο σημείο που υπάρχουν χαμαιλέοντες (Ν. Πελοπόννησος, Σάμος και Κρήτη) φοινικόπτερα και αγκαθοκαλημάνες (Έβρος, Πόρτο Λάγος) και το Νοτιότερο όπου υπάρχουν αγριόκουρκοι (Ροδόπη) ελατοπαπαδίτσες, γαλαζολαίμηδες και άλλα.
Ανάμεσα σ' αυτά, άλλα ζώα όπως η Γερακίνα, το βραχοκιρκίνεζο ή η Αλεπού, έχουν προσαρμοστεί να ζουν σε όλους σχεδόν τους βιότοπους, από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη. Άλλα, όπως οι γνωστοί μας κοκκινολαίμηδες φεύγουν απ' τα ορεινά το χειμώνα και καταφεύγουν μέχρι και στα πάρκα των πόλεων.
Οι μεγάλοι υγρότοποι της Ελλάδας, όπως το Δέλτα του Έβρου, οι λιμνοθάλασσες στο Πόρτο Λάγος και η Λίμνη Μητρικού, η Λίμνη Κερκίνη, οι εκβολές του Αξιού, του Αλιάκμονα, του Λούρου, του Άραχθου, οι Λιμνοθάλασσες στο Μεσολόγγι και το Αιτωλικό, το Δέλτα του Σπερχειού, οι Λιμνοθάλασσες στο Κοτύχι και την Πύλο και αρκετοί άλλοι, είναι ιδανικοί τόποι για να ξεχειμωνιάσουν τα υδρόβια πουλιά που φεύγουν απ' τις παγωμένες περιοχές της Βόρειας Ευρώπης (Φιλανδία, πρώην Σοβιετικά κράτη, Νορβηγία κτλ.) όπως επίσης για να φωλιάσουν σπάνια είδη σαν τους Αργυροπελεκάνους ή τις Λαγγόνες. Οι μικροί υγρότοποι στα νησιά και τη Νότια Ελλάδα είναι ιδιαίτερα κρίσιμοι για την επιβίωση μεταναστευτικών πουλιών που χρειάζονται τροφή και ξεκούραση μετά το εξαντλητικό ταξίδι τους πάνω από τη Σαχάρα και τη Θάλασσα. Αν δεν φιλοξενηθούν εδώ, πολλά απ' αυτά μπορεί να μην φτάσουν ποτέ εκεί που θα φτιάξουν τις φωλιές τους.
Στα ορεινά της Ηπείρου, της Μακεδονίας και της Θράκης υπάρχουν λίγες αρκούδες και λύκοι που έχουν χαθεί πια απ' τις περισσότερες χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Μέχρι πρόσφατα επιβίωναν λύγκες και στις πιο πεδινές περιοχές τα τσακάλια, που σήμερα έχουν απομείνει λιγοστά.


Όμως, αν και υπάρχει αυτή η ποικιλία βιοτόπων και ειδών, αντίθετα με άλλες περιοχές της Ευρώπης, η έκτασή τους είναι μικρή και βρίσκονται διάσπαρτοι και κατακερματισμένοι. Σαν αποτέλεσμα, οι πληθυσμοί των ζώων είναι κι αυτοί μικροί και διάσπαρτοι. Αυτό σημαίνει ότι είναι και πιο ευαίσθητοι στις καταστροφές κι αλλοιώσεις που προξενούμε στο περιβάλλον μας κι ότι συχνά, μικρές αλλαγές μπορεί να έχουν μεγάλες και μη αντιστρεπτές συνέπειες.
Αυτό που χαρακτηρίζει λοιπόν την Ελληνική Φύση είναι η ποικιλία κι όχι τα μεγέθη κι οι μεγάλοι αριθμοί κι αυτό το χαρακτηριστικό πρέπει να διατηρήσουμε, προκειμένου να παραμείνει μια όμορφη χώρα και για τους απογόνους μας, πλούσια σε ζωή, όπως ήταν πάντα.
Δυστυχώς όμως, σήμερα, πάνω από τα μισά είδη θηλαστικών και πουλιών της Ελλάδας είναι απειλούμενα.
Μια από τις πιο ευαίσθητες οικογένειες πουλιών, που βρίσκονται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας είναι τα αρπακτικά πουλιά (Αετοί, Γεράκια, Σαΐνια και άλλα) Αυτά, είναι και οι πιο σημαντικοί «δείκτες» υγείας ολόκληρου του οικοσυστήματος. Η εξαφάνιση ορισμένων ειδών ή η μείωση των αριθμών τους μας δείχνει ότι «κάτι δεν πάει καλά».
Ο άνθρωπος έχει διαμορφώσει σήμερα πια, σχεδόν όλες τις γωνιές του πλανήτη στο δικό του μέτρο. Έχουμε οικοδομήσει σχεδόν παντού, αλλοιώνουμε τα υδάτινα οικοσυστήματα ή τα εξαφανίζουμε για να αποκτήσουμε καλλιεργήσιμη γη, υλοτομούμε ή καίμε δάση, ανοίγουμε παντού δρόμους, καταστρέφουμε με δηλητήρια όσες ζωικές μορφές πιστεύουμε ότι βλάπτουν τα συμφέροντά μας και σκορπίζουμε τα ποικίλα απόβλητα των δραστηριοτήτων μας στο περιβάλλον αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Παράλληλα, μας «αρέσουν» τα αιχμαλωτισμένα ζώα ή τα προϊόντα που μπορούμε να παράγουμε απ' αυτά και διατηρούμε ένα νόμιμο και παράνομο εμπόριο άγριων ζώων, (Παπαγάλοι, ωδικά πουλιά, διάφορα ερπετά, θηλαστικά με γούνα ή ελεφαντόδοντο, χιμπατζήδες, διάφοροι πίθηκοι, κ.τ.λ) , με τρομερές κι απρόβλεπτες συνέπειες, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουμε τις ιδιοτροπίες μας.
Αυτό καθιστά όλο και πιο πολύ τη γη αφιλόξενο τόπο για παρά πολλά είδη άγριων ζώων. Πέρα απ' την σκόπιμη αφαίμαξη του ζωικού πλούτου με τη δραστηριότητα του κυνηγιού, που στη χώρα μας ειδικά διακρίνεται από την έντονη τάση προς την παρανομία και τον άσκοπο φόνο προστατευόμενων ειδών στο όνομα της διασκέδασης, τα πουλιά και τ'άλλα ζώα κινδυνεύουν από διάφορα ατυχήματα όπως με αυτοκίνητα, πετρέλαια και άλλα χημικά που χύνονται στη θάλασσα αλλά και στο έδαφος, ηλεκτροφόρα καλώδια, τζαμαρίες ψηλών κτηρίων, ή πέφτουν θύματα των κατοικίδιων μας ζώων (π.χ. γάτες, σκύλοι αλλά ακόμη κι αγελάδες που ποδοπατούν φωλιές και κατσίκια που καταστρέφουν τη βλάστηση) που εκτρέφουμε κι εγκαταλείπουμε αδέσποτα. Τα ζώα που πεθαίνουν για κάποιον απ' αυτούς τους λόγους ανέρχονται σε τρισεκατομμύρια κάθε χρόνο, μια πέρα για πέρα αφύσική και υπερβολική συγκομιδή, χωρίς προηγούμενο σε καμία άλλη εποχή.
Η περίθαλψη, πέρα απ' το ότι αποτελεί προϋπόθεση για να θεωρήσουμε το είδος μας πολιτισμένο, μπορεί να αμβλύνει ως ένα σημείο τις συνέπειες του τρόπου ζωής μας, σώζοντας όσο γίνεται περισσότερες ζωές. Επίσης λειτουργεί προληπτικά, κυρίως για τις νέες γενιές που βλέποντας τις συνέπειες θα σεβαστούν την άγρια ζωή και θα αποφύγουν μερικά απ' τα λάθη των παλαιότερων, π.χ. τον άσκοπο φόνο ή τις προκαταλήψεις και τέλος είναι ένας μοναδικός τρόπος καταγραφής και μελέτης όλων των προβλημάτων με αποτέλεσμα να μπορούν να προταθούν και να ληφθούν τα σωστά μέτρα προστασίας.

Νίκος Τσακίρης, Γ' Γυμνασίου

Αφιέρωμα: Η πόλη μου η Λαμία

Η Λαμία είναι πρωτεύουσα της Ρούμελης και έχει 45.000 κατοίκους, κατέχει την θέση της αρχαίας ομώνυμης Φθιωτικής πόλης. Δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα πότε ακριβώς χτίστηκε, παρ’όλα ταύτα, η γνωστοποίησή της έγινε εξ’αιτίας του σεισμού που έγινε το 424 π.Χ. Όσον αφορά το όνομά της δεν το δανείστηκε από τον ιδρυτή ή την ιδρύτρια της αλλά πρόκειται για αναγραμματισμό της λέξης Μαλία, ονομασία που έφερε η γύρω περιοχή. Ανήκε διαδοχικά στους αρχαίους Φθιώτες και τους Μαλιείς. Φαίνεται, πάντως, ότι για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα η Λαμία εξαρτιόταν από τους βορειότερους Θεσσαλούς δηλαδή τους Αχαιούς Φθιώτες, ενώ μετά το 344 π.Χ. περιέρχεται στους Μακεδόνες. Κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 η πόλη ήταν κέντρο πολλών πολεμικών επιχειρήσεων και εδώ γνώρισε μαρτυρικό θάνατο ο ήρωας της Αλαμάνας, Αθανάσιος Διάκος.


Η Λαμία είναι μια πόλη γεμάτη από Ιστορία αλλά και όμορφες τοποθεσίες. Τα μνημεία και οι ξακουστές τοποθεσίες εξιστορούν την Ιστορία αυτής της πόλης, ενώ οι φυσικές της τοποθεσίες αναδεικνύουν την ομορφιά της. ’Εχει 4 πλατείες που συνδέονται μεταξύ τους: Η κεντρική πλατεία που ονομάζεται Πάρκου όπου εκεί υπάρχει το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη που απεικονίζει έναν εύζωνα του Βαλκανικού Πολέμου, την πλατεία Διάκου όπου σε αυτή έχει στηθεί ο ανδριάντας του Αθανασίου Διάκου( το έτος 1903 και είναι έργο του καλλιτέχνη Γιάννη Καρακατσάνη),την πλατεία Λαού στην οποία έχει φτιαχτεί το άγαλμα του 'Αρη Βελουχιώτη και τέλος η πλατεία Ελευθερίας όπου εκεί υπάρχει το κτίριο της Νομαρχίας και το Δημαρχείο. Επίσης υπάρχει το Μεσαιωνικό Κάστρο που δεσπόζει στο ψηλότερο σημείο της πόλης είναι σένα βραχώδη λόφο, με πανοραμική θέα στη γραφική κοιλάδα του Σπερχειού, τις κορυφές της Οίτης, του Καλλιδρόμου, της μυθικής Όθρυος, του Παρνασσού, της Γκιώνας και του Μαλιακού Κόλπου. Στη καλοδιατηρημένη τειχοποιία του είναι αποτυπωμένη η ιστορική συνέχεια από τον 5ο αιώνα π.Χ. μέχρι το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέσα στο χώρο του Κάστρου εδρεύει το Αρχαιολογικό Μουσείο της Λαμίας. Όσον αφορά την φυσική ομορφία υπάρχουν μερικές ζωτικής σημασίας τοποθεσίες που περιλαμβάνουν τον καταπράσινο λόφο του Αγίου-Λουκά με το ομώνυμο εκκλησάκι και το υπέροχο αλσύλλιο στο οποίο υπάρχει το τουριστικό περίπτερο με την μαγευτική θέα της Οίτης, της Κοιλάδας του Σπερχειού και του Μαλιακού Κόλπου.



Στην συνέχεια το Δέλτα του Σπερχειού ποταμού που βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του νομού Φθιώτιδας ,το οποίο εκτείνεται ανατολικά της Ν.Ε.Ο Αθηνών - Λαμίας και συγκεκριμένα ανατολικά των κοινοτήτων Ροδίτσας, Ανθήλης, Μεγ. Βρύσης και Β.Α,των κοινοτήτων Δαμάστας, Θερμοπυλών και Αγ. Τριάδας. Ο Σπερχειός ποταμός πηγάζει από τον Τυμφρηστό από τα 2.327μ και ύστερα από διαδρομή 82,5μ χύνεται στο Μαλιακό κόλπο όπου σχηματίζεται το Δέλτα του. Η έκταση του ήταν παλαιότερα θάλασσα που βαθμιαία οπισθοχώρησε λόγω των προσχώσεων του ποταμού. Επίσης μεγάλη σημασία για την περιοχή του Δέλτα είναι η επίδραση των θαλάσσιων νερών. Λόγω της μικρής κλίσης που παρουσιάζει η περιοχή προς τη θάλασσα η ροή των νερών του ποταμού είναι ήρεμη και σε περίπτωση πλημμύρας τα θαλάσσια νερά εισδύουν στην κοίτη και εισχωρούν αρκετά μέσα στη ξηρά κατακλύζοντας μεγάλα εδαφικά τμήματα. Τέλος έχουμε τις πηγές που κυριαρχούν στην είσοδο του χωριού της Αγ. Παρασκευής και διαμορφώνουν ένα αξιόλογο υδροβιότοπο όπου ζει το μοναδικό στο κόσμο αρχέγονο είδος ψαριού ο «Ελληνοπυγόστεος». Για κάθε άνθρωπο η πόλη του αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής του έτσι και για μένα ισχύει αυτό, διότι συνδυάζει ιστορικά μνημεία και περιβαλλοντολογικούς προορισμούς από κάθε άποψη.

Κοντοβά Ιουστίνη & Μπομπότα Σταυρούλα, Α' Γυμνασίου
Σύμφωνα με την παράδοση, η πόλη χτίστηκε από τον Λάμο (ή Λάμιο), που ήταν γιος του Ηρακλή ή τη Λαμία, που ήταν θυγατέρα του Ποσειδώνα και βασίλισσα της Τραχίνας. Ορθότερη μάλλον είναι η άποψη ότι η πόλη δεν πήρε το όνομά της από τον ιδρυτή (ή την ιδρύτρια της) αλλά ότι πρόκειται για αναγραμματισμό της λέξης Μαλία, ονομασία που έφερε η γύρω περιοχή. Ανήκε διαδοχικά στους αρχαίους Φθιώτες και τους Μαλιείς. Φαίνεται, πάντως, ότι για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα η Λαμία εξαρτιόταν από τους βορειότερους Θεσσαλούς δηλαδή τους Αχαιούς Φθιώτες, ενώ μετά το 344 π.Χ. περιέρχεται στους Μακεδόνες.
Μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι Έλληνες, πρωτοστατούντων των Αθηναίων, εξεγέρθηκαν κατά των Μακεδονικών φρουρών ζητώντας την ανεξαρτησία τους. Στις αθηναϊκές πρεσβείες που στάλθηκαν στην σημερινή περιοχή της Φθιώτιδας, απάντησαν πρόθυμα οι Οιταοί (πλην Ηρακλειωτών), οι Αχαιοί της Φθιώτιδας (πλην Θηβαίων - του σημερινού νομού Μαγνησίας), οι Μαλιείς (πλην Λαμιέων), οι Λοκροί, οι Αινιάνες. Ο διάδοχος του Αλεξάνδρου στη Μακεδονία, Αντίπατρος, πέρασε στη Θεσσαλία, με 13.000 πεζούς και 600 ιππείς. Ύστερα από ήττα του σε μάχη που, πιθανόν, δόθηκε στην Ηράκλεια του Σπερχειού, κλείστηκε στην φιλική του Λαμία που έδωσε, έτσι, το όνομά της στον πόλεμο (Λαμιακός Πόλεμος 323-322 π.Χ.). Οι Αθηναίοι τον πολιόρκησαν εκεί μέχρι τον θάνατό του στρατηγού τους Λεωσθένη και την άφιξη, στην Θεσσαλία, Μακεδονικού στρατού 21.000 ανδρών.
Το 302 π.Χ., ο Δημήτριος Πολιορκητής θα την ελευθερώσει από την μακεδονική ηγεμονία και θα τιμηθεί από την πόλη με την κοπή νομισμάτων. Και μέχρι να υποταχθεί στους Ρωμαίους η πόλη θα δεχθεί την Θεσσαλική επίδραση και θα γίνει μέλος της Αιτωλικής Συμπολιτείας.
Ο επόμενος αιώνας είναι εποχή μεγάλης ακμής για την πόλη, πράγμα που καταδεικνύεται από τα νομίσματά της. Όμως το 190 π.Χ., μετά από μακρά πολιορκία, κυριεύεται από τους Ρωμαίους, οι οποίοι την κατέστρεψαν. Με την διοικητική μεταρρύθμιση του Αυγούστου, η Λαμία ενώθηκε, το 27 π.Χ., μετά την Θεσσαλία και η νέα χώρα ονομάστηκε Φθιώτις.
Τον όγδοο αιώνα, η πόλη αναφέρεται ως έδρα επισκόπου και το 869 μ.Χ. αναφέρεται με το νέο όνομα Ζητούνιον. Κοντά στη Λαμία έγινε η περίφημη μάχη του Σπερχειού (995 μ.Χ.), κατά την οποία ο Βυζαντινός στρατός υπό τον Νικηφόρο Ουρανό, κατέστρεψε τους Βουλγάρους του Σαμουήλ εξανεμίζοντας τις βλέψεις του στην Ελλάδα.
Με την τέταρτη Σταυροφορία (1204) και την Φραγκική κατάκτηση της Ελλάδας, το Ζητούνι υπάγεται στο βασίλειο της Θεσσαλονίκης και δίνεται ως το τιμάριο στο θρησκευτικό τάγμα των ιπποτών του Ναού της Ιερουσαλήμ. Το όνομα της πόλης εκγαλλίζεται σε Giton και, με την διάλυση του τάγματος, υπάγεται στο Δουκάτο των Αθηνών για να καταλυθεί, στην συνέχεια, από τους Καταλανούς που την κρατούν μέχρι το τέλος σχεδόν, του 14ου αιώνα. Το ισπανικό της όνομα είναι EL Cito και θα ξαναπεράσει στην Βυζαντινή κυριαρχία πριν καταλυθεί από τους Τούρκους και ονομαστεί από αυτούς Ιζντίν.
Την Άνοιξη του 1458 πέρασε από το Ζητούνι, με προορισμό την Πελοπόννησο, ο Σουλτάνος ο Μωάμεθ Β' ο Πορθητής, ενώ από τους περιηγητές που επισκέφτηκαν την πόλη, ονομαστός είναι ο Εβλιά Τσελεμπί. Στη διάρκεια του Τουρκοενετικού πολέμου (1690-1718) οι κάτοικοι του Ζητουνίου και της περιοχής γνώρισαν πολλές ταλαιπωρίες.
Στη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 η πόλη ήταν κέντρο πολλών πολεμικών επιχειρήσεων και εδώ γνώρισε μαρτυρικό θάνατο ο ήρωας της Αλαμάνας, Αθανάσιος Διάκος.
Μετά το τέλος του πολέμου και έπειτα από διπλωματικό αγώνα, η πόλη επιδικάστηκε στους Έλληνες και οι Τούρκοι εγκατέλειψαν το Ζητούνι στις 28 Μαρτίου 1833, αφήνοντας σε αυτήν μόνο 24 ελληνικές οικογένειες. Για 50 χρόνια η Λαμία, που στα 1836 ξαναπήρε την παλιά της ονομασία, θα είναι μια ακριτική πόλη.
Στα 1866 ιδρύεται το Γυμνάσιο και την επόμενη χρονιά το Τουρκικό Προξενείο. Η πόλη αποκτά τελωνείο, νοσοκομείο και γίνεται ένα διοικητικό και πνευματικό ελληνικό ακριτικό κέντρο, στο οποίο φτάνουν Έλληνες από τις υπόδουλες περιοχές για να φοιτήσουν στο γυμνάσιο ή για να γλιτώσουν τις διώξεις των Τούρκων.
Ιδρύονται τυπογραφεία και τυπώνονται τα πρώτα βιβλία (1837), και εκδίδονται εφημερίδες (1856). Η εδώ εγκατάσταση πολλών αγωνιστών του 1821 δημιούργησε μια αντιοθωνική εστία με αποκορύφωμα το 1862, όταν με την έξωση του Όθωνα, στη Λαμία καταργήθηκε το κράτος και διοικούσε την πόλη Επαναστατική Επιτροπή.
Στα 1856 ιδρύεται το φθινοπωρινό παζάρι της πόλης και στα 1860 το πρώτο πιστωτικό ίδρυμα. Το εμπόριο γνωρίζει άνθηση και η Λαμία είναι έδρα Επισκοπής, Νομαρχίας, Δημαρχίας.
Η προσάρτηση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα (1881) ήταν καθοριστική για τη Λαμία, αφού έπαψε, έτσι να είναι ακριτική πόλη αν και στον άτυχο πόλεμο του 1897 διέτρεξε άμεσο κίνδυνο να καταλυθεί από τους Τούρκους.
Το 1900 ιδρύεται η "Συνεταιριστική Τράπεζα Λαμίας", η πρώτη συνεταιριστική τράπεζα στον ελλαδικό χώρο και από το 1911 αποκτά εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος και ηλεκτροφωτίζεται. Ο εθνικός διχασμός δεν άφησε ανεπηρέαστη τη Λαμία: Στις 2 Φεβρουαρίου 1918, κατά την επιστράτευση του 2ου Συντάγματος Πεζικού Λαμίας εκδηλώθηκε στάση κατά της κυβέρνησης Βενιζέλου, η οποία κατεστάλη από Σύνταγμα Κρητών και οδήγησε στην εκτέλεση επτά πρωταιτίων.
Σήμερα η πόλη παρουσιάζει μια πληθυσμιακή έκρηξη αφού η Κατοχή και, κυρίως, Εμφύλιος Πόλεμος συνέβαλαν καθοριστικά στην ανάπτυξη της αστυφιλίας με όλες της τις επιπτώσεις. Για παράδειγμα, ο πληθυσμός της πόλης ήταν, το 1910 9.500 κάτοικοι. Ογδόντα χρόνια αργότερα έφτασε τους 45.000 κατοίκους.
Η Λαμία είναι μια πόλη γεμάτη από Ιστορία αλλά και όμορφες τοποθεσίες που θα γοητεύσουν τον επισκέπτη. Τα μνημεία οι Εκκλησιές κα οι Ιστορικές τοποθεσίες εξιστορούν την Ιστορία αυτής της πόλης, ενώ οι φυσικές της τοποθεσίες αναδεικνύουν μια όμορφη πόλη. Στη σελίδα αυτή αναφέρονται τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης μας τα οποία κάθε επισκέπτης πρέπει να δει.

Ιστορικές Τοποθεσίες
Κάστρο Λαμίας (Ακρολαμία)
Μεσαιωνικό. Δεσπόζει στο ψηλότερο σημείο της πόλης σ’ ένα βραχώδη λόφο, με πανοραμική θέα στη γραφική κοιλάδα του Σπερχειού, τις κορυφές της Οίτης, του Καλλιδρόμου, της μυθικής Όθρυος, του Παρνασσού, της Γκιώνας και του Μαλιακού Κόλπου. Στη καλοδιατηρημένη τειχοποιία του είναι αποτυπωμένη η ιστορική συνέχεια από τον 5ο αιώνα π.Χ. μέχρι το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μέσα στο χώρο του Κάστρου εδρεύει το Αρχαιολογικό Μουσείο της Λαμίας, η ΙΔ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων και Συνεδριακό Κέντρο.
Αλαμάνα
Εδώ είναι ο τόπος όπου ο Αθανάσιος Διάκος με τα παλικάρια του έπεσαν ηρωικά στις τουρκικές ορδές του Ομέρ Βρυώνη, στις 22 Απριλίου 1822 στη γέφυρα που φέρει το όνομά του. Την επόμενη μέρα ο Αθανάσιος Διάκος τραυματισμένος θα μεταφερθεί στη Λαμία όπου θα βρει μαρτυρικό θάνατο. Επί της Εθνικής Οδού υπάρχει και το μνημείο του Διάκου προς τιμήν της μάχης της Αλαμάνας.
Θερμοπύλες
Εδώ το 480 π.χ. ο Σπαρτιάτης Βασιλιάς Λεωνίδας με τους 300 στρατιώτες μαζί με 700 Θεσπιείς και 80 Μηκυναίους απέκρουσε τον Πέρση Βασιλιά Ξέρξη κατά την εκστρατεία του στην Ελλάδα, πέφτοντας ηρωικά και κατέστησε τον τόπο αυτό Παγκόσμιο Προσκύνημα. Ο ανδριάντας του Λεωνίδα και το μνημείο των πεσόντων Θεσπιέων θυμίζουν την Τιτάνια εκείνη μάχη.
Αρχαία Ανθήλη
Βρισκόταν κοντά στην περιοχή των Θερμοπυλών και αποτελούσε την έδρα της πρώτης μορφής ένωσης των αρχαίων ελληνικών Λαών, την Αμφικτιονία. Η αρχαιότατη εκείνη Αμφικτιονία, υπήρξε η θρησκευτική οργάνωση που αναπτύχθηκε γύρω από το ιερό της Πυλαίας Δήμητρος Αμφικτιονίδος, μετά από συγχώνευση τριών μικρότερων ενώσεων, των Τεμπών, της Ανθήλης και των Δελφών. Ήταν η πρώτη φορά που γειτονικοί, ανεξάρτητοι λαοί, ανήκαν σ' ένα ευρύτερο σύνολο. Μέσα σ' αυτό όλοι είχαν τις ίδιες υποχρεώσεις και τα ίδια δικαιώματα, οι νόμοι ήταν κοινοί και το ίδιο και οι στόχοι. Το σύνολο λοιπόν διέπει μία νομοτέλεια, που καλλιέργησε την κοινή συνείδηση, για να γίνει η Πυλαία ή η Πυλαϊκή Αμφικτιονία, μία ισχυρή πολιτική ομοσπονδία, που συνδέεται με το μύθο της αρχής των Ελλήνων. Ο μύθος θέλει ιδρυτή της πρώτης Αμφικτιονίας, της Πυλαίας, τον Αμφικτύωνα, το γιο του Δευκαλίωνα και της Πυρράς, του μυθικού ζεύγους που επέζησε στον κατακλυσμό που έστειλε ο Δίας για να αφανίσει το υβριστικό γένος των ανθρώπων.

Μνημεία
'Αγαλμα 'Αρη Βελουχιώτη
Στις 18 Οκτωβρίου 1944, ο 'Άρης Βελουχιώτης μπαίνει θριαμβευτικά στη πόλη στην οποία γεννήθηκε την πόλη της Λαμίας και γίνετε δεκτός με ενθουσιασμό και παλλαϊκή συμμετοχή. Ήταν το επισφράγισμα της προσφοράς του Αρχηγού του ΕΛ.Α.Σ. και των συναγωνιστών του, στη μάχη ενάντια στον Γερμανικό Φασισμό. Το άγαλμα του βρίσκετε στη Πλατεία Λαού.
'Αγαλμα Αθανασίου Διάκου
Στις 23 Απριλίου 1821 η γη της Λαμίας ποτίστηκε από το αίμα του ήρωα της Επανάστασης Αθανασίου Διάκου που έπεσε στα χέρια των Τούρκων μετά την μάχη της Αλαμάνας τον οποίο και εκτέλεσαν με μαρτυρικό θάνατο. Μεγάλης ιστορικής και Εθνικής αξίας είναι ο ανδριάντας του Αθανασίου Διάκου πού στήθηκε στην πλατεία Διάκου το έτος 1903 και είναι έργο του καλλιτέχνη Γιάννη Καρακατσάνη.
Κενοτάφιο Αθανασίου Διάκου
'Αλλη μία θέση μνήμης του μεγάλου ήρωα του Αγώνα. Επί της οδού Καλύβα Μπακογιάννη της πόλεως της Λαμίας μεταξύ της πλατείας Λαού και της οδού Ροζάκη Αγγελή αριστερά καθώς κατευθύνεται κανείς προς την οδό Ροζάκη ευρίσκεται εντός μικρού οικοπεδικού χώρου το ηρώο - κενοτάφιο του ήρωα της Αλαμάνας Αθανασίου Διάκου στο σημείο ακριβώς όπου έγινε το μαρτύριό του. Το 1886 με πρόταση του Ταγματάρχου Ρούβαλη και αργότερα (1889) με ενέργειες του Δημάρχου Λαμιέων Σκληβανιώτου κατασκευάστηκε το κενοτάφιο αυτό σε ανάμνηση της τραγικής θυσίας του Αθανασίου Διάκου. Είναι ένας Γολγοθάς, δηλαδή συσσώρευση μεγάλων λίθων πού έχει στην κορυφή του μαρμάρινο Σταυρό τον οποίο περιβάλλουν φύλλα δάφνης. Στην πρόσοψη του Γολγοθά υπάρχει η επιγραφή:
«Ούτος ο τόπος ένθα τήν 23ην Απριλίου 1821 υπό των Τούρκων ανασκολοπισθείς εμαρτύρησευπέρ Πίστεως και Ελευθερίας ο Αθανάσιος Διάκος.»
Σε άλλη πλάκα πού τοποθετήθηκε το 1930 με την συμπλήρωση 100 χρόνων ελεύθερης Λαμίας, ο ποιητής Κωστής Παλαμάς έγραψε τούς ακόλουθους στίχους:
«Και των ηρώων καύχημα στην δόξα του ΚυρίουΘανάση Διάκο σ΄ έφερεν ο δαρμός του μαρτυρίου,και ενώ σου σπάραζε κακή φωτιά το τίμιο σώματραγούδι αγγελικό φιλί σου μύρωνε το στόμα.»
Πίσω ακριβώς από το μνημείο επί υψηλού τοίχου εντός κόγχης υπάρχει η προτομή του Αθανασίου Διάκου. Επίσης η είσοδος είναι μαρμάρινη με δύο πυρσούς σε κάθε κολώνα λεπτής τέχνης.
Μνημείο Καμηλόβρυσης
Στο δρόμο προς Δομοκό βρίσκετε το μνημείο της Καμηλόβρυσης. Στο σημείο αυτό το 1897 σταμάτησαν την προέλασή τους οι Τούρκοι στον ατυχή Ελληνοτουρκικό πόλεμο.
Μνημείο 'Αγνωστου Στρατιώτη
Ο Εύζωνας που βρίσκετε στη πλατεία Πάρκου στο Κέντρο της πόλης μνημείο στον 'Αγνωστο Στρατιώτη του Βαλκανικού Πολέμου.
Μνημείο Εθνικής Αντίστασης
Μνημείο αφιερωμένο στην εθνική αντίσταση και τον 'Αρη Βελουχιώτη και την είσοδό του στην πόλη της Λαμίας. Βρίσκετε απέναντι από το στρατόπεδο του ΚΕΥΠ.



Ιεροί Ναοί - Μονές
Ι. Μ. Αντίνιτσας
Χτισμένη στη πλαγιά της Όθρυος καταστράφηκε το 1944 από τις κατοχικές δυνάμεις για να ανοικοδομηθεί αρκετά χρόνια αργότερα. Ήταν αθωνικού τύπου τετρακιόνιος σταυροειδής με τρούλο. Σύμφωνα με τους μελετητές το καθολικό του ήταν σπάνιας ομορφιάς. Διασώθηκε η εικόνα της Παναγίας που θεωρείτε θαυματουργή. Κατά την επανάσταση του ’21 η μονή έλαβε ενεργό μέρος και αποτέλεσε κέντρο αντίστασης και ορμητήριο των αγωνιστών.

Ι. Ν. Παναγίας Δέσποινας
Μεταγενέστερη Τρίκλιτος Βασιλική που χτίστηκε πάνω σε αρχαιότερη εκκλησία. Η άποψη αυτή στηρίζεται στην ύπαρξη αρχιτεκτονικών λειψάνων κορινθιακού κυανόκρανου και βυζαντινού θωρακίου που βρίσκονται σήμερα στη νοτιοανατολική αυλή της. Με αξιοθαύμαστο ξυλόγλυπτο τέμπλο. Από βυζαντινή επιγραφή που σώζεται πληροφορούμαστε ότι φιλοτεχνήθηκε το 18 αιώνα.

Ι. Ν. Ευαγγελισμού
Ο Μητροπολιτικός Ναός της Φθιώτιδας που βρίσκετε στη καρδιά της πόλης της Λαμίας. Ιστορικό Εκκλησιαστικό Μνημείο όχι τόσο από πλευράς αρχαιότητας αλλά από πλευράς ιστορικής παρουσίας και διαφυλάξεως κειμηλίων πού έχουν σχέση με ολόκληρη τη Μητρόπολη Φθιώτιδος δύναται να χαρακτηρισθεί ο Μητροπολιτικός Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Λαμίας. Ο Ναός αυτός είναι το κέντρο και η καρδιά της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος και έζησε όλα τα μεγάλα Εκκλησιαστικά, κοινωνικά, πολιτικά, πνευματικά και εθνικά γεγονότα της περιοχής. Είναι τρίκλιτη Βασιλική με τρούλο με νεοκλασικά στοιχεία, με καλλιμάρμαρο νάρθηκα και κωδωνοστάσια πού θεμελιώθηκε το 1861 από τον Μητροπολίτη Φθιώτιδος Καλλίνικο Καστόρχη (1852 - 1877) και εγκαινιάσθηκε το 1915 από τον Μητροπολίτη Φθιώτιδος Ιάκωβο Παπαϊωάννου (1914 - 1932). Στη συλλογή του και στα Αρχεία του υπάρχουν πολλές εικόνες του 19ου μ.Χ. αιώνα και ενδιαφέροντα βιβλία τα οποία αναφέρονται στη ζωή της πόλεως της Λαμίας και στα κοινωνικά της γεγονότα. Το έτος 1985 μετά την καταστροφή πού υπέστη από τούς σεισμούς του 1981 ανακαινίσθηκε και σήμερα αποτελεί το κόσμημα της πόλης της Λαμίας. Εσωτερικά κοσμείται από ωραία μωσαϊκά του δαπέδου και δύο των προσκυνηταρίων Χριστού και Παναγίας έργα Θεοδώρου Μώρη. Το τέμπλο, ο Αρχιερατικός θρόνος, το Σύνθρονο, το παγκάρι, τα προσκυνητάρια, τα αναλόγια, τα στασίδια είναι όλα ξυλόγλυπτα, εκτός του άμβωνος πού είναι από μάρμαρο και διατηρήθηκε για λόγους ιστορικούς, αφού σ’ αυτόν κήρυξε πλειστάκις ο τότε Ιεροκήρυκας της Φθιώτιδος Μητροπολίτης άγιος Νεκτάριος Κεφαλάς (1893). Οι ιερές εικόνες της Αγίας Παρασκευής επί του προσκυνηταρίου και του Ευαγγελισμού είναι πολύ παλιές προερχόμενες από άλλο ναό της περιοχής. Ο ναός είναι κατάγραφος και ιστορήθηκε από τον αγιογράφο Νικόλαο Ρίζο.

Ι. Ν. Αγ. Λουκά
Μέσα στο καταπράσινο δασύλλιο υπάρχει το εκκλησάκι του Αγ. Λουκά, πολιούχου της πόλης της Λαμίας. Μικρός ναός σταυροειδής χωρίς τρούλο που χτίστηκε ως ξωκλήσι το 1910. Έχει ιστορικό ενδιαφέρον για τις μνήμες των κατοίκων λόγω της σύνδεσής του με σημαντικά ιστορικά γεγονότα. Έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο Μνημείο από το Υπ. Πολιτισμού.
Ι. Ν. Παναγιάς Αρχοντικής
Στο μέσον της νότιας πλαγιάς του λόφου που βρίσκεται το Κάστρο, έχει κτισθεί κατά το 18 αιώνα. Αποτελεί το δεύτερο μετά το Κάστρο σε αρχαιολογική σημασία μνημείο. Οφείλει το όνομά της στους προύχοντες και άρχοντες της Λαμίας που εκκλησιάζονταν αποκλειστικά εκεί στο παρελθόν. Έχει χτισθεί πάνω σε παλιότερη εκκλησία που κάηκε. Ανοικοδομήθηκε το 1760 και φιλοτεχνήθηκε το 1762.


Φυσικές Τοποθεσίες
Λόφος Αγ. Λουκά
Καταπράσινος λόφος της Λαμίας με το ομώνυμο εκκλησάκι και το υπέροχο δασύλλιο. Εδώ ο επισκέπτης πέρα από το ευχάριστο περίπατο, μπορεί να απολαύσει φαγητό, καφέ ή ποτό στο τουριστικό δημοτικό Περίπτερο με μαγευτική θέα της Οίτης, της Κοιλάδας του Σπερχειού και του Μαλιακού Κόλπου.
Λόφος Μιχαήλ, Γαβριήλ και Ραφαήλ
Καταπράσινος λόφος στη καρδιά της πόλης της Λαμίας.
Πλατάνια Δ. Δ. Δίβρης
Μαγευτική καταπράσινη τοποθεσία στο χωριό της Δίβρης.
Νίκος Τσακίρης, Γ' Γυμνασίου

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

Αφιέρωμα Break dance: David Elsewhere - ο άνθρωπος που "λιώνει"


Το παραπάνω video είναι από το αμερικανικο - κορεάτικο show ταλέντων με τίτλο Kollaboration που πραγματοποιήθηκε το 2001

Πρόκειται για έναν από τους πιο ευλύγιστους χορευτές στον κόσμο. Ο David "Elsewhere" (το κανονικό του επώνυμο είναι Bernal) γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου 1979. Ο χορός του μοιάζει με οφθαλμαπάτη, κι όμως δεν πρόκειται για εφφέ ή για κάποια γεννετική ιδιαιτερότητα που του επιτρέπει όλες αυτές τις κινήσεις. Ο ίδιος αναφέρει: "Θα έλεγα ότι είμαι πιθανότατα λίγο πιο ευλύγιστος απ' ό,τι ο περισσότερος κόσμος σε συγκεκριμένα σημείά, κυρίως στους ώμους και στους αστράγαλους, αλλά δεν γεννήθηκα έτσι. Αυτά τα σημεία έγιναν με τον καιρό πιο ευέλικτα έπειτα από χρόνια εξάσκησης".
Συμπέρασμα: ο άνθρωπος μπορει να κάνει πολύ περισσότερα πράγματα απ' όσα φαντάζεται, μόνο και μόνο με εξάσκηση... Το ανθρώπινο σώμα προσαρμόζεται, μαθαίνει και υπερβαίνει ακομα και τους πιο ισχυρούς νόμους!

Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

Η φωτογραφία της ημέρας



Κάτι που δεν μπορείς να κοιτάζεις για πολλή ώρα!



Μια επισκόπηση των επιστημών στη Βαβυλώνα


εικόνα 1

Η Βαβυλωνία ανήκει στη Μεσοποταμία και είναι μια εύφορηπεδιάδα μεταξύ των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη. Η περιοχή είχε στο κέντρο της τον Συμεριακό πολιτισμό, που άκμασε πριν από το 3.500 π.Χ.. Ήταν ένας προηγμένος πολιτισμός έχοντας οικοδόμηση των πόλεων, υποστήριξη των κατοίκων με ταχυδρομική υπηρεσία. Το αριθμητικό σύστημα που χρησιμοποιούν έχει βάση το 60. Περίπου το 2.300 π.Χ. οι Σημίτες εισβάλλουν στο χώρο και οι δύο πολιτισμοί αναμειγνύονται. Οι Σημίτες επινοούν τον άβακα ως εργαλείο για την καταμέτρηση και αναπτύσουν κάπωψς αδέξια τις αριθμητικές μεθόδους με προσθήκη της αφαίρεσης, του πολλαπλασιασμού και της διαίρεσης σε όλους τους φορείς στους οποίους συμμετέχουν. Οι Σουμέριοι ωστόσο επαναστατούν και από το 2.100 π.Χ. παίρνουν στα χέρια τους τον έλεγχο και πάλι. Ωστόσο, ο Σουμεριακός πολιτισμός θα αντικατασταθεί από τον Βαβυλωνιακό. Οι Βαβυλώνιοι, με επικεφαλής τον Χαμουραμί. Υποτάσσουν όλη τη Μεσοποταμία και ιδρύουν το Πρώτο Βαβυλωνιακό Κράτος.
Οι Σουμέριοι είχαν αναπτύξει μια μορφή γραφής που βασιζόταν σε σχήματα που έμοιαζαν με σφήνες (σφηνοειδ΄ς) και ήταν γραμμένησε πήλινα δισκία ( πολλά από αυτά σώζονται μέχρι σήμερα). Οι Βαβυλώνιοι θα υιοθετήσουν τον ίδιο τρόπο γραφής. Τα δισκία αυτά, αν και δεν περιέχουν δύσκολα θέματα όσον αφορά τα μαθηματικά, είναι συναρρπαστικά. Για παράδειγμα, υπάρχουν προβλήματα που αφορούν το σκάψιμο ενός καναλιού, για να προστατέψει τους κατοίκους από τις πλυμμήρες του Τίγρη και του Ευφράτη και να ποτίσει τα χωράφι8α. Τα απερισσότερα από αυτά τα κείμενα είναι γραμμένα στα Σουμεριακά, ενώ μερικά είναι γραμμένα στα Σημιτικά.
Το αριθμητικό σύστημα που χρησιμοποιούν εξακολουθεί να έει σαν βάση το 60, πράγμα που τους οδηγεί στη διαίρεση του κύκλου, του χώρου όπως και του χρόνου σε πολλαπλάσια του αριθμού αυτού. Αν και οι μέθοδοί τους διέφεραν σε πολλά σημεία από τις δικές μας (π.χ. για να υπολογίσουν το γινόμενο δύο αριθμών χρησιμοποιούσαν τους τύπους αβ= (α+β) – α – β και αβ= (α+β) – (α-β), κατάφεραν να αναπαριστούν μεγάλους αριθμούς και κλάσματα να κάνουν περίπλανες μαθηματικές πράξεις, αλλά και να σχηματίσουν γραμμικές εξισώσεις, ακόμη και 4ου βαθμού με τη βοήθεια πινάκων. Μπορεί να αναρωτιόμαστε πώς έγινε αυτό, όμως πολλές φορές οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν ήταν βολικοί στο δικό τους σύστημα αρίθμησης. Επίσης, ήδη από το 1.700 π.Χ. έχουμε στοιχεία για τον υπολογισμό πυθαγόρειων τριάδων, καθώς και σύνθετων προβλημάτων που λύνονται με τη χρήση μεθόδων γραμμικής άλγεβρας ή αρκετά σύνθετων εξισώσεων.
Δεν έμειναν όμως μόνο στα Μαθηματικά χρησιμοποιώντας τα ως υπόβαθρο, υπολόγισαν με ακρίβεια τη διάρκεια του ηλιακού κύκλου, κα έφτασαν, έτσι, στην κατασκευή ενός σεληνοηλιακού ημερολογίου, όπως και στην χαρτογράφηση των απλανών αστέρων και του ζωδιακού κύκλου, λόγω της παράλληλης ανάπτυξης της Αστρολογίας. Ταυτόχρονα, ασχολήθηκαν με την Ιατρική και της Αλχημεία, που μαζί με την Αστρολογία και τη Μαντική αποτελούν τις επιστήμες που ανέπτυξαν οι Βαβυλώνιοι, οι οποίες σήμερα θεωρούνται έξω από το επιστημονικό πεδίο. Αυτό συνέβη γιατί στη Βαβυλωνία η γνώση και οι επιστήμες ήταν στα χέρια των μυημένων που συνδύαζαν την ιδιότητα του ιερέα με κάποια εξειδίκευση, που σήμερα θα χαρακτηρίζαμε «επιστημονική κλίση». Έτσι παράλληλα με τις επιστήμες αναπτύσσονται και οι απόκρυφες επιστήμες, οι οποίες κάθε άλλο πατά φιλική σχέηση έχουν με την απόδειξη.

Μια επισκόπηση των Μαθηματικών στην Αίγυπτο
Από το 3.000 π.Χ. η Αίγυπτος ευνοείται από έναν δυνάστη. Η χώρα είχε μια οικονομία καθαρά βασιζόμενη στη γεωργία και λόγω της τοποθεσίας της, απαιτούσε την ανάπτυξη και χρήση νέων τεχνικών, κατά την υγρή και ξηρή περίοδο του έτους. Επίσης, για να εξασφαλίσουν επιπλέον γόνιμη γη, ήταν απαραίτητη η δημιουργία αρδευτικών καναλιών. Επιπλέον, η μελέτη της αστρονομίας ήταν ζωτικής σημασίας για τους Αιγύπτιους, καθώς έτσι μάθαιναν πότε πλησιάζει η περίοδος των βροχών, άρα και οι πλημμύρες του Νείλου. Όσον αφορά τη διοίκηση, λόγω της μεγάλης περιοχής που κάλυπτε το κράτος, ήταν πολύπλοκη και περιλάμβανε την καταμέτρηση των φόρων, τη συντήρηση και τα μητρώα. Αν συμπεριλάβουμε και το εμπόριο, σίγουρα καταλαβαίνουμε την ανάγκη που είχαν για καταμέτρηση, πράγμα στο οποίο δεν τους βοηθούσε η ιερογλυφική γραφή που είχε αναπτυχθεί.
Ειδικότερα, στην περίοδο του Παλαιού βασιλείου, όπου κατασκευάστηκε η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας, αυτή η ανάγκη οδήγησε τους Αιγύπτιους στην επινόηση της ιεραρχικής γραφής. Στην αρχή, το Αιγυπτιακό σύστημα αρίθμησης είχε μειονέκτημα – ανάλογα με αυτά των λατινικών αριθμών- όμως τότε τα ιερογλυφικά λαξεύονταν πάνω σε πέτρα και δεν υπήρχε λόγος για την επινόηση γρηγορότερης γραφής. Ωστόσο, όταν άρχισαν να χρησιμοποιούν τον πάπυρο ως χαρτί και την κορυφή ενός καλαμιού ως πένα, υπήρξε λόγος για να επινοήσουν νέα γραφή:

1 = Ι

2 = ΙΙ

9 = ΙΙΙ ΙΙΙ ΙΙΙ


Για τις δεκάδες και τις εκατοντάδες που ακολουθούσαν την ίδια διαδικασία. Για παράδειγμα:

60 π π π
π π π

70 ρ ρ ρ
ρ ρ ρ

Μοιάζει πολύ με το δικό μας σύστημα αρίθμησης, καθώς έχει ως βάση το 10, όμως είναι σύστημα επανάληψης, όχι θέσης. Επιπλέον δεν υπήρχε αντίστοιχο σύμβολο για το 0. Τέλος, καθιστούμε δύσκολη την πράξη του πολλαπλασιασμού και της διαίρεσης. Παρόλα αυτά υπολογίζεται ότι θα υπήρχε ένας μεγάλος αριθμός παπύρων που ασχολούνται με τα μαθηματικά, όμως σήμερα σώζονται όνο δύο:

1) Ο πάπυρος του Ριντ (εικ.1. Βρετανικό Μουσείο Λονδίνου)
Είναι αντίγραφο ενός πάπυρου, 200 χρόνια αρχαιότερου και χρονολογείται στο 1850 π.Χ. Π γραφέας που αντέγραψε τον πάπυρο ονομάζεται Ahmes. Περιέχει 87 προβλήματα που αφορούν κυρίως πρακτικά μαθηματικά, όμως τα 6 πρώτα προβλήματα αφορούν το πώς θα μοιραστούν ν καρβέλια σε 10 άντρες, όπου ν=1 στο 1ο πρόβλημα, ν=2 στο 2ο πρόβλημα, ν=6 στο 3ο πρόβλημα, ν=7 στο 4ο πρόβλημα, ν=8 στο 5ο πρόβλημα, και ν=9 στο 6ο πρόβλημα. Σαφώς και εμπλέκονται κλάσματα σε αυτά τα προβλήματα: 81 στα 87 προβλήματα λειτουργούν με δεδομένη τη χρήση κλασμάτων. Επίσης, στο 26ο πρόβλημα συναντάμε εξίσωση στο 32ο πρόβλημα μας παρουσιάζεται η διαδικασία του υπολογισμού του γινομένου12 x 12, στο ένα πρόβλημα που είναι σχετικό με τη γεωμετρική σειρά.

2) Ο πάπυρος της Μόσχας (εικ. 2. Μουσείο Καλών Τεχνών της Μόσχας)
Περιέχει 25 προβλήματα, πολλά εκ των οποίων είναι και γεωμετρικά. Όμως οι Αιγύπτιοι έχουν σχέση μόνο με την πρακτική της αριθμητικής. Οι περισσότεροι ιστορικοί πιστεύουν ότι οι Αιγύπτιοι δεν θεωρούν τους αριθμούς ως αφηρημένες ποσότητες, αλλάως κάτι χειροπιαστό και πρακτικό.


εικόνα 2



Νίκος Τσακίρης, Γ' Γυμνασίου